භාරත ලක්ෂ්මන් ප්‍රේමචන්ද්‍ර මහතා මහත්මා ගාන්ධි මග ගිය අන්නා හසාරේ කෙනෙකු නොවන බව අපි දනිමු. එහෙත් ඔහුගේ ජීවිතය උදුරා ගැනීමට අයිතියක් ඇත්තේ කාටද? පව්කාර ස්ත්‍රීයට ගල් ගසා මරන්නට පිරිසක් ගල් අමෝරා ගෙන සුදානම් වෙද්දි එහි සපැමිණි ජේසුතුමා පැවසුවේ කිසිදා පවක් නොකළ අයෙකු පළමු ගල ගැසිය යුතු බවය. එසේ නම් භාරතට පළමු ගල ගැසිය යුත්තේ ද කිසිදා පවක් නොකළ අයෙකු මිස පව්කාර දණ්ඩෙකු නොවේ. ඔහුට ළමා අපචාර චෝදනා, ස්ත්‍රී දූෂණ චෝදනා, ස්ත්‍රීන් පැහැර ගෙන යාමේ චෝදනා නොතිබුණි. ඔහු පෞද්ගලික දේශපාලන දොළ පිදේනි වෙනුවෙන් පක්ෂ මාරු කළ අයෙකු ද නොවේ. ඔහුට කුඩුකාරයින් සමග සබඳතා නොතිබුණා මෙන්ම ඔහු ඊට විරුද්ධව සටන් කළේය.
භාරත වසර 30-40ක් දේශපාලනය කළේ කොළොන්නාව ප්‍රදේශයේය. ඔහු ඒ ජනතාව සමග ඉතාම සමීප සබඳතාවක් ගොඩනගා ගෙන තිබූ බව පැහැදිලිය. එහෙයින් ආණ්ඩුවේ වගකීම විය යුතුව තිබුණේ ඔහුට එම ආසනයේ සංවිධායක තනතුර ලබාදීමය. එහෙත් වූයේ අනෙකකි. එහි ප්‍රතිඵලය ලෙස දැන් ඔහු සතර රියනක් යට සැතපෙයි. බිරිඳට සැමියෙක්ද දරුවන්ට පියාද ප්‍රදේශයේ ජනතාවට සිය ආදරණීය නායකයා ද අහිමි වී තිබේ.
මෙවර පලාත් පාලන මැතිවරණ සමයේ කොළොන්නාව ගරු සංවිධායක දුමින්ද සිල්වා මහතා සිය පතාළ මැරයින් සමග එක්ව ප්‍රදේශය පුරා මහත් භීෂණයක් වැපිරුවේය. එදා දහවල් පැෆරල් සංවිධානය සිය නිරීක්ෂකයින් ඔස්සේ එය සනාථ කළේය. ඔහු තම අපේක්ෂයින් වෙනුවෙන් හොඳින් හෝ නරකින් මනාප රැස් කිරීමේ මෙහෙයුමක් අරඹා තිබිණි. දුමින්ද, භාරතගේ ප්‍රධාන අනුගාමිකයා වන ප්‍රසංග සෝලංගආරච්චිගේ කාර්යාලය වෙත කඩා පැන ඔහුගේ බිරිඳගෙන් විමසුවේ ඡන්දය දුන්නේ කාටද කියාය. එවිට ඈ පවසා ඇත්තේ සිය සැමියා වන ප්‍රසංග සෝලංගආරච්චිට බවය. එහිදී තොපි ඔක්කොම මරනවා යැයි කියා මේ ගරු සංවිධායක මහතා සෝලංගාරච්චි මහත්මයට පහර දී ඇති බව මට අසන්නට ලැබුණේ ගුවන්විදුලියේ හඩ්සන් සමරසිංහ මහතාගේ ම මුවින් බැවින් එය අසත්‍යයැයි සිතන්නට කිසිදු කාරණයක් නොමැත. ඒ අනුව සැමියා වෙනුවෙන් බිරිඳට ඡන්දය දීමේ අයිතිය දිනා ගන්නට ආසියාවේ මුලින්ම සර්වජන ඡන්ද බලය ලද රටේ රට වැසියාට දැන් සිදුව තිබීම කවර නම් ඛේදවාචයක්ද?
'via Blog this'
No comments:
Post a Comment